Główne ośrodki kształtowania się ukraińskiej tożsamości narodowej w XIX i na początku XX wieku.
Przyczynek historyczny do współczesnych zmian.
DOI:
https://doi.org/10.24917/20813333.31.2Słowa kluczowe:
Ukraina, tożsamość narodowa,, Galicja, narodowość, Tworzenie narodu, RosjaAbstrakt
Artykuł identyfikuje i dokonuje przeglądu najważniejszych działaczy i środowisk zaangażowanych w pracę na rzecz budowy nowoczesnej tożsamości ukraińskiej i jej popularyzacji na obszarach zamieszkania ukraińskojęzycznej ludności w dziewiętnastym wieku. Przegląd ten przeprowadzony został w oparciu o refleksję teoretyczną czerpiącą z koncepcji i rozważań klasyków myśli dotyczących rozwoju i funkcjonowania współczesnych narodów. Rozbita między Imperium Rosyjskie a Cesarstwo Austriackie ludność ukraińska, zdominowana przez klasy wyższe o odmiennej świadomości narodowej i przynależności etnicznej przechodziła odmienne procesy formowania narodowego w obu tych obszarach. Praca bierze pod uwagę ten znaczący aspekt i przyjmuje ten podział przyglądając się rozwojowi ruchów narodowych na tych ziemiach i ich ewentualnemu przenikaniu czy odmiennościom. Praca obejmuje także analizę kreowanych przez te środowiska najważniejszych działań, publikowanych wydawnictw, ogranizowanych stowarzyszeń i ośrodków oraz procesów historycznych służących budowaniu narracji narodowej i wpływających na nią. Wierząc, że sytuacja dzisiejsza nie może być zrozumiana bez analizy przeszłości i specyfiki lokalnej tworzenia się tożsamości na Ukrainie artykuł ma na celu podsumowanie przestrzeni narracji historycznych na temat wyżej wymienionych zagadnień.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Redakcja przyjmuje do druku teksty oryginalne, wcześniej niepublikowane. Treść czasopisma jest dostępna na licencji Creative Commons (CC-BY-NC-ND 3.0 PL)
Licencja ta zezwala na wykorzystanie materiałów opublikowanych w czasopiśmie w celach niekomercyjnych np. komentarza, krytyki, informacji, archiwizacji, nauczania lub prowadzenia badań, z poszanowaniem aktualnie obowiązującego prawa autorskiego (ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 z poźn. zm.). Zgodnie z wymogami licencji, konieczne jest dokładne podanie źródła cytowania lub parafrazowania oraz zachowanie tekstu w oryginalnej postaci (zakaz tworzenia utworów zależnych).