Polityka władzy ludowej wobec ludności ukraińskiej w Polsce w okresie 1944–1950

Autor

  • Urszula Kurcewicz Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW

DOI:

https://doi.org/10.24917/20813333.30.5

Słowa kluczowe:

komuniści, polityka etniczna, polityka migracyjna, Polska Ludowa, przesiedlenia, Ukraińcy, Akcja "Wisła"

Abstrakt

Celem artykułu jest analiza polityki władz komunistycznych wobec ludności ukraińskiej zamieszkującej terytorium Polski po II wojnie światowej. Koncepcje polityczne władzy ludowej dotyczące kwestii mniejszości narodowych były realizowane poprzez prowadzenie ściśle kontrolowanej przez państwo polityki etnicznej i migracyjnej. Zgodnie z ideą utworzenia państwa monoetnicznego ludność ukraińska została przesiedlona z dotychczasowych miejsc zamieszkania.  Pierwsza fala deportacji Ukraińców z ziem południowo-wschodnich Polski nastąpiła na mocy porozumienia z 1944 roku w sprawie ewakuacji obywateli polskich z terytorium ZSRR i ludności ukraińskiej z terytorium Polski zawartego pomiędzy Polskim Komitetem Wyzwolenia Narodowego i Rząd Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki. Począwszy od 1947 r. ludność ukraińska była przymusowo przesiedlana na Ziemie Odzyskane w ramach zakończonej w 1950 r. Akcji „Wisła”. Autor artykułu przybliża zarówno założenia przesiedlenia, jak i koncepcje dotyczące asymilacji ludności ukraińskiej w nowych miejsca osadnictwa.

Pobrania

Opublikowane

2024-08-06